Oto Twoje zadanie na dziś:
| Dzień | 17 |
| Co będzie potrzebne? | zeszyt, być może słownik |
| Co masz zrobić? | Przeczytaj uważnie poniższy tekst. Znajdź w nim 15 błędów. |
| Po co? | Poprawianie błędów, zwłaszcza swoich własnych, to bardzo skuteczna metoda nauki, wierzcie mi. Większość ludzi nie lubi tego robić, a szkoda. Robiąc korektę musimy się bardzo wnikliwie zająć tekstem, czasem nawet „porządniej” niż pisząc go…
Korektę całego tekstu wkleję oczywiście dopiero jutro. JUTRO też „puszczę” Wasze komentarze, żeby innym nie psuć zabawy. |
Ich steche immer um 6 Uhr auf. Ich hase es, früh aufstehen. Aber meine Arbeit fangt um 8 Uhr an und ich muss ins Büro fahren. Ich dusche, frühstücke und bereite auch das Frühstück für meine Familie vor.
Ich arbeite in einen Architektenbüro in Zentrum. Ich bin Sekreterin. Meine Arbeitszeit begint pünktlich um 8 Uhr und ich bleibe in der Arbeit meistens bis 16.30 Uhr. Dann fahre ich wieder nach Hause. Ich habe zwei Kinder, eine Tochter Ania und ein Sohn Martin. Ania ist 8 Jahre alt, Martin ist schon 11. Sie sind natürlich schon vor mich zu Hause. Die beide sind sehr selbstständig für ihr Alter. Meine Kinder essen besonders gerne Spagetti. Mein Mann arbeitetet als Jurnalist und ist oft unterwegs. Abends sehen wir alle zusammen fern und unterhalten uns über unser Tag. Wir freuen uns schon auf dem Wochenende.
Agnieszka Drummer - język niemiecki 
Mój komentarz nie zawiera poprawionego tekstu, więc mam nadzieję, że przejdzie 😉
Zgadzam się – poprawianie błędów to również sposób nauki. Ale tego poprawiania też trzeba się nauczyć. Obserwuję często sytuację: uczeń skończył sprawdzian przed czasem, zachęcam go, by wykorzystał resztę czasu na korektę. On rzuca okiem na test, i uważa sprawę za załatwioną. Nie ma pojęcia jak się za to zabrać!
Na tę okoliczność raz na jakiś czas wypisuję z prac uczniów zdania zawierające różnego rodzaju błędy, zaznaczam, ile jest błędów w danym zdaniu, ale poprawić muszą sami uczniowie. Widzą wówczas, że nie jest to łatwe, ale i uczą się takiego analitycznego spojrzenia na tekst.
Absolutna prawda! I słuszna uwaga, tego też trzeba się nauczyć! Ale bardzo warto.
Ich stehe… (zamiast steche)
Ich hasse es,… (zamiast hase)
…aufzustehen. (zamiast aufstehen)
Aber meine Arbeit fängt… (zamiast fangt)
Ich arbeite in einem… (zamiast in einen)
…im Zentrum. (zamiast in Zentrum)
Ich bin Sekretärin. (zamiast Sekreterin)
Meine Arbeitszeit beginnt… (zamiast begint)
…einen Sohn Martin. (zamiast ein Sohn)
…vor mir… (zamiast vor mich)
Die Beiden… (zamiast Die Beide)
Mein Mann arbeitet… (zamiast arbeitetet)Journalist (zamiast Jurnalist)
…über unseren Tag. (zamiast über unser Tag)Wir freuen uns schon auf das Wochenende. (zamiast auf dem)
OK,OK, macie rację, błędów jest 16, a nie 15 ;). Chyba jeden przeoczyłam poprawiając.
Rozwiązanie: jutro.
Pierwszy błąd to jest „Ich stehe” powinno być samo h
Drugi błąd: skąd się wzięło słowo hase?
Trzeci błąd: zamiast fangt powinno być beginnt
Czwarty błąd: die Sekretärin powinno być
Powinno być tak:
Ich stehe immer um 6 Uhr auf. Ich hasse es, früh aufstehen. Aber meine Arbeit fangt um 8 Uhr an und ich muss ins Büro fahren. Ich dusche, frühstücke und bereite auch das Frühstück für meine Familie vor. Ich arbeite in einen Architektenbüro in Zentrum. Ich bin Sekreterin. Meine Arbeitszeit begint pünktlich um 8 Uhr und ich bleibe in der Arbeit meistens bis 16.30 Uhr. Dann fahre ich wieder nach Hause. Ich habe zwei Kinder, eine Tochter Ania und ein Sohn Martin. Ania ist 8 Jahre alt, Martin ist schon 11. Sie sind natürlich schon vor mich zu Hause. Die beide sind sehr selbstständig für ihr Alter. Meine Kinder essen besonders gerne Spagetti. Mein Mann arbeitetet als Jurnalist und ist oft unterwegs. Abends sehen wir alle zusammen fern und unterhalten uns über unser Tag. Wir freuen uns schon auf dem Wochenende.
Ich habe gerade 16 gefunden. Ich bin gespannt:)
Jeszcze coś znalazłam, a może przesadzam…..
kto wie? 😉 Ja też w pierwszej chwili nie zauważyłam szesnastego błędu, więc może i przeoczyłam jakiś siedemnasty?? Zobaczymy jutro ;).
Ich stehe immer um 6 Uhr auf. Ich hasse es, früh aufstehen. Aber meine Arbeit fangt um 8 Uhr an und ich muss ins Büro fahren. Ich dusche, frühstücke und bereite auch das Frühstück für meine Familie vor. Ich arbeite in einen Architektenbüro in Zentrum. Ich bin Sekreterin. Meine Arbeitszeit begint pünktlich um 8 Uhr und ich bleibe in der Arbeit meistens bis 16.30 Uhr. Dann fahre ich wieder nach Hause. Ich habe zwei Kinder, eine Tochter Ania und ein Sohn Martin. Ania ist 8 Jahre alt, Martin ist schon 11. Sie sind natürlich schon vor mich zu Hause. Die beide sind sehr selbstständig für ihr Alter. Meine Kinder essen besonders gerne Spagetti. Mein Mann arbeitetet als Jurnalist und ist oft unterwegs. Abends sehen wir alle zusammen fern und unterhalten uns über unser Tag. Wir freuen uns schon auf dem Wochenende.
stehe, hasse, mein, faengt, meinen, einem, im, eine, beginnt, die, einen, mir, ihren, gern, arbeitet, unsunterhalten,
16 która wg mnie jest błędna, ale pewnie źle to zrobiłam. Liczą się dobre chęci 🙂
Wyszło mi tak, ale mam pewne wątpliwości:
Ich stehe immer um 6 Uhr auf. Ich hasse es, früh aufzustehen. Aber meine Arbeit fängt um 8 Uhr an und ich muss ins Büro fahren. Ich dusche, frühstücke und bereite auch das Frühstück für meine Familie zu.
Ich arbeite im Architektenbüro im Zentrum. Ich bin Sekretärin. Meine Arbeitszeit beginnt pünktlich um 8 Uhr und ich bleibe in der Arbeit meistens bis 16.30 Uhr. Dann fahre ich wieder nach Hause. Ich habe zwei Kinder, eine Tochter Ania und einen Sohn Martin. Ania ist 8 Jahre alt, Martin ist schon 11. Sie sind natürlich schon vor mir zu Hause. Beide sind sehr selbstständig für ihr Alter. Meine Kinder essen besonders gern Spagetti. Mein Mann arbeitet als Journalist und ist oft unterwegs. Abends sehen wir alle zusammen fern und unterhalten uns über unseren Tag. Wir freuen uns schon auf das Wochenende.
Nie jestem pewna co do zubereiten zamiast vorbereiten, ale utkwiło mi ze studiów jak nas nasza Frau uczulała, że w przypadku jedzenia musi być ZUbereiten.
Na razie cieszę się bo znalazłam 12, paru innych nie jestem pewna. Ciekawe, ile z tych znalezionych nie będzie błędami?
Ja uczę się niemieckiego w szkole. Często chcę sprawdzić moją nauczycielkę czy ona rzeczywiście słucha mnie jak czytam rozwiązanie czy też nie słucha.
Kilka razy robiłam specjalnie błąd, bardzo prosty błąd np. w czytaniu lub zdanie w zupełnie niegramatycznej formie.
Niestety moje przypuszczenia się sprawdziły. Pani nie słucha lub nie uważa. Nigdy mnie jeszcze nie poprawiła. Natomiast koleżanki z mojej grupy wypatrują ten błąd i poprawiają. Wtedy pani również mówi, że mam źle..
Jestem ciekawa ile zrobiłam takich ‚ niespecjalnych ‚ błędów, których mogłam się nauczyć..
Wczorajsze wyzwanie jest.. Trochę trudniejsze, szczególnie że wie się ile ma być błędów, a znajduje się tylko 14. 🙂
Haniu, nie znam Twojej nauczycielki, ale nie krytykuj jej pochoponie. Czasem dla nauczyciela ważniejsze niż poprawienie jakiegoś drobnego błędu jest niezniechęcanie ucznia i danie mu satysfakcji, że potrafi coś „płynnie” powiedzieć lub przeczytać.
Ja również ucząc prawie nigdy nie poprawiam 100% błędów, trzeba mądrze podjąć decyzję, które z nich poprawiać. Poprawiam wszystkie błędy tylko jeśli a) mam ucznia na naprawdę bardzo wysokim poziomie i b) umówiłam się z nim, że tak robimy i on/a naprawdę świadomie tego chce.
Pisałam już o tym kiedyś:
https://agnieszkadrummer.wordpress.com/2010/01/07/poprawiac-czy-nie/
Może po prostu otwarcie porozmawiaj ze swoją nauczycielką, że Ci na tym zależy?
Ja nikogo nie krytykuję. Lubię moją nauczycielkę. Bardzo dużo mnie nauczyła i bardzo dobrze tłumaczy. I również uważam, że lepiej nie poprawiać, ale jeżeli napiszę: Ich habe 16 Jahre alt. – to, to już jest błąd ( tak pani z gimnazjum mówiła ). Zapisując się do szkoły zaznaczyłam język niemiecki zaawansowany. Mimo, że jestem tak naprawdę na starcie ( już może trochę więcej umiem ) umówiłam się z panią, że chcę aby mnie poprawiała i traktowała mnie (hmm.) … inaczej. Cała moja klasa uczy się 2 języków ( angielski + dodatkowy ) Z angielskiego jestem totalna noga ( zaniedbałam naukę na początku ), dlatego, żeby zdać maturę z niemieckiego oraz żeby nauczyć się języka, którego kocham umówiłam się z panią, że będzie ode mnie oczekiwać 100 % i jeszcze więcej. I rzeczywiście uczy nam się bardzo dobrze, tylko mnie nie poprawia mimo, że ją o to prosiłam.
Jako nauczycielka też chciałabym zabrać głos 🙂 Zgadzam się z Agnieszką, przede wszystkim nie przerywam uczniowi, gdy mówi, czy pisze – chyba, że podpowiadam, albo utknął przy czytaniu tekstu w związku z wymową. Nikt chyba nie chciałby, by przerywano mu co kilka słów – łatwo zgubić wątek i zniechęcić się. Gdy uczeń mówi, najważniejsza jest komunikacja, przekaz. Zwykle na koniec jego wypowiedzi podsumowuję kilka kwestii, i zaznaczam najbardziej istotne błędy.