Pomodoro – ucz się w pomidorowych jednostkach

Nie, to nie po niemiecku. Po niemiecku POMIDOR to „die Tomate” ;).

Jeśli przeczytaliście „Pokochaj niemiecki!„, to dowiedzieliście się m.in., że dobrze jest nie uczyć się  „bez przerwy”,

bo w pewnym momencie po prostu przestajemy skutecznie wchłaniać informacje. Znacznie skuteczniejsze są krótsze odcinki nauki – a między nimi przerwy. Nawet w ramach danego krótkiego odcinka nauki nie uczymy się równomiernie. Uczymy się najintensywniej i najlepiej NA POCZĄTKU i NA KOŃCU danego określonego odcinka czasu. Poważnie. Pomyślcie jak to jest np. na lekcji w szkole albo na kursie językowym. Na początku danego odcinka czasu – lekcji – jesteśmy chłonni, ciekawi „co będzie”. W miarę jeszcze uważamy i ewentualnie staramy się skoncentrować. Potem nadchodzi pewien okres zmęczenia, mniejszej chłonności. Następnie zdajemy sobie sprawę z tego, że już niedługo przerwa i – jeśli nam w ogóle na danym temacie/przedmiocie zależy, to mobilizujemy się  na drobny intensywny „finisz” przed końcem lekcji; wiedząc, że już bardzo niedługo czeka nas zasłużony odpoczynek. Czyli przerwa w nauce.

Pewien Włoch, Francesco Cirillo, stworzył w latach 80-tych wokół tego fenomenu całą oficjalną technikę – i nazwał ją właśnie POMODORO – pomidor. Oczywiście istnieje cała – anglojęzyczna – strona internetowa poświęcona tej technice (http://www.pomodorotechnique.com/), ale znalazłam ostatnio też bardzo fajny wpis na innym polskim blogu, więc najlepiej zajrzyjcie bezpośrednio do źródła, nie będę się powtarzać: http://produktywnie.pl/1998/technika-pomodoro-najprostsza-metoda-zarzadzania-czasem/

Do tego jest oczywiście internetowy minutnik, który możecie sobie włączyć nie odchodząc od komputera: http://ryhan.me/pomodoro/

Życzę Wam ton udanych, dojrzałych, smacznych i skutecznych pomidorków! 🙂

Reklama