Spójrzmy na zwykłe niemieckie zdanie.
Składa się ono z:
* Osoby (tzw. podmiotu)
* Czasownika (tzw. orzeczenia: co robi? co się dzieje?)
* Pozostałej części zdania, w której są różne dodatkowe informacje.
Podaję tu dla przykładu POLSKIE zdanie, żebyście koniecznie wszyscy zrozumieli o co mi chodzi:
Agnieszka pisze książkę codziennie na laptopie przy biurku. (Wiem, że to zdanie nie brzmi po polsku ładnie, ale staram się właśnie zrobić szpagat między niemiecką składnią a polskimi wyrazami i nie wychodzi mi to najlepiej 😉 .)
Mamy w tym zdaniu następujące informacje:
* Osoba: Agnieszka
* Czasownik: pisze (a konkretnie pisze książkę, ale to tu akurat mniej ważne)
* Reszta zdania:
* Kiedy? Codziennie.
* W jaki sposób? Na laptopie.
* Gdzie? Przy biurku.
Wielu uczących się niemieckiego ma problem, w jakiej kolejności wszystkie te informacje wstawiać w niemieckie zdania. Niemcy wymyślili na to zdanie do pomocy w zapamiętaniu tej kolejności: „Tanzen kann man lernen” (Tańczenia można się nauczyć), bo pierwsze litery są zgodne z kolejnością tych wstawek:
1. temporal
2. kausal
3. modal
4. lokal
Prawda, że brzmi to okropnie naukowo i skomplikowanie? To jest raczej wersja dla zatwardziałych germanistów – łacinników 😉 .
Dlatego proponuję, żebyście uczyli się tego raczej po polsku.
Kolejność tych „wstawek”, dodatkowych informacji w niemieckim zdaniu jest – po polsku mówiąc – następująca:
1. Czas (kiedy?) np. codziennie
2. Przyczyna (dlaczego?)
3. Sposób (jak?) np. na laptopie
4. Miejsce (gdzie?) np. przy biurku
Wśród moich uczniów ogłosiłam konkurs na łatwe do zapamiętania czterowyrazowe powiedzonko zaczynające się albo na litery CPSM albo na litery KDJG.
Tu najfajniejsze pomysły na CPSM oraz KDJG ciekawe, co Wam się najbardziej podoba? Dalsze propozycje mile widziane!
Agnieszka Drummer - język niemiecki 
Witam,
jak jest poprawnie:
1. Ich war vor zwei Jahren krank.
2. Ich war krank vor zwei Jahren.
Pozdrawiam
Obie wersje są poprawne.
Pierwsza jest bardziej prawdopodobna, ale jeśli chcemy podkreślić, że było to właśnie „vor zwei Jahren”, to możemy też użyć drugiej.
Pozdrawiam!