Jaja itd.

Ucząc się niemieckiego, zwłaszcza w szkole lub na kursie, uczymy się na ogół oficjalnych form, tzw. „Hochdeutsch”, a nie mowy potocznej, z którą potem bywamy nieoczekiwanie konfrontowani „na ulicy”.

Kilka refleksji o „ja” i „nein”.

• JA

Zamiast „ja” Niemcy używają często też podwójnej formy  „jaja” (tylko nie akcentujcie tego tak jak po polsku na pierwsze „a”! – albo akcent na drugie „a” albo na oba równomiernie).

„Jaja” może mieć skrajnie różne znaczenia w zależności od intonacji. Może być bardzo potwierdzające, „silniejsze” niż zwykłe, proste, pojedyńcze „ja”, ale może też oznaczać „daj mi spokój, nudzisz mnie”, albo „z pewnością nie”, albo też „No dobra, niech ci będzie, ale nie podoba mi się to”.

• NEIN

Oczywiście używa się często słówka „nein”. Ale także bardzo często jego potocznych odmian, np. „nö”,  „nee” i „nope”.

„Nö” jest wręcz silniejsze od „nein”, brzmi zupełnie „ostatecznie”, jakby dodatkowo zawarty w nim był komentarz „jak w ogóle możesz tak myśleć?” lub „niech ci tylko nie przyjdzie do głowy chęć zmiany mojego zdania!”.

„Nee” jest znacznie „słabsze” niż „nö”, powiedziałabym nawet, że jest „słabsze” od samego „nein”. Oczywiście w sumie także oznacza „nie”, ale brzmi mniej radykalnie.

„Nope” (wym. „nołp”) to słówko popularne chyba tylko wśród młodzieży, zapożyczone z amerykańskiego (w którym podobno jest rzadziej używane niż teraz w Europie), potoczne zwłaszcza w komunikacji online. Brzmi po prostu (podobno) „cooler” niż zwykłe „nein”.

Ogólnie radzę się wszystkim trzymać „ja” i „nein” tak długo aż będziecie na 100% pewni, że takie nowoczesne potoczne odmiany nie zabrzmią w jakimś kontekście głupio. A we wszelkich oficjalnych sytuacjach to już w ogóle nie ma o czym mówić, tylko trzeba używać poprawnych oficjalnych form.