W zasadzie albo jest się z kimś na „ty” albo na „Pan/Pani”, tak po polsku jak i po niemiecku.
Po niemiecku używa się więc formy „du” lub oficjalnej, grzecznościowej formy „Sie”. Ale nie można wszystkiego automatycznie tłumaczyć z jednego języka na drugi.
Weźmy sobie przykładowe imię i przykładowe nazwisko, powiedzmy „Karolina Makowska”.
- Będąc z tą Karoliną „per Sie” powiemy do niej np.: „Frau Makowska, könnten Sie mich bitte später anrufen?„
- Będąc z Karoliną „per du” zapytamy: „Karolina, könntest du mich bitte später anrufen?„
- Zdecydowanie niepoprawną wersją jest jednak częste spolszczanie: „Frau Karolina, könnten Sie micht bitte später anrufen?„
Jeśli po niemiecku używamy „Frau” lub „Herr”, to dołączamy do tego ZAWSZE NAZWISKO, a nie imię!
W odróżnieniu oczywiście od języka polskiego, w którym poprawnie powiemy:
„Pani Karolino, czy mogłaby Pani zadzwonić do mnie później?”
Wiele lat temu gdy zaczęłam sama uczyć zetknęłam się sama z tym problemem (uświadomił mi to wręcz jeden z moich niemieckich uczniów) i szukając jakiegoś pośredniego sposobu – no bo nie mogę z każdym uczniem przechodzić na „ty”, a mówienie każdemu tylko po nazwisku też mi jakoś nie przechodzi przez gardło – znalazłam wyjście, które i jest poprawne, i mi się podoba, i jest też ogólnie akceptowane.
Zwracając się do takiej przykładowej Karoliny po niemiecku mówię: „Karolina, könnten Sie mich bitte später anrufen?„.
Oczywiście w bardzo formalnych rozmowach, lub jeśli Karolina ma z jakichś powodów znacznie wyższy status społeczny, taka wersja jest zbyt „osobista”. Ale na wiele codziennych okazji i kontaktów z Niemcami bardzo się przydaje.