Czego się NIE uczyć?

Jednym z błędów wielu uczących się niemieckiego jest uczenie się niepotrzebnych rzeczy. Albo, powiedzmy dokładniej, niewłaściwe określanie prioritetów swojej nauki.

Są po prostu rzeczy ważne i ważniejsze. Zdecydowanie bardziej opłaca się skoncentrować na tych ważniejszych, przydatnych na codzień, zamiast zawracać sobie głowę czymś, czego najprawdopodobniej nigdy w życiu nie zastosujesz (no, może z wyjątkiem pisemnej odpowiedzi w jakimś nieżyciowym teście językowym).

Weźmy na przykład taką mowę zależną.

• Marek: „Jestem głodny”. – Marek: „Ich habe Hunger”.
• Marek jest głodny. – Marek hat Hunger.

To zwykłe zdania twierdzące.

Teraz tzw. mowa zależna, czyli cytowanie czyjejś wypowiedzi:

• Marek mówi, że jest głodny. – Marek sagt, dass er Hunger habe. (Lub: „Marek sagt, er habe Hunger”)

Brzmi to bardzo mądrze i bardzo poprawnie. Tak pewnie napisano by np. w porządnej gazecie  „Frankfurter Allgemeine Zeitung” (choć nie ręczę).

Problem polega bowiem na tym, że tak naprawdę tych form nikt nie używa.

Zamiast tego każdy Niemiec powie po prostu:

• Marek sagt, dass er Hunger hat. (Lub: „Marek sagt, er hat Hunger”)

Albo np. sprawa niemieckich czasów. Często zadawane jest pytanie  „ile jest czasów w niemieckim?”. No jest kilka, dokładnie 6, fakt, ale tak naprawdę przydają się tylko dwa z nich i trzeci szczątkowo, czasem czwarty jeszcze bardziej szczątkowo. I właśnie tego trzeba się najlepliej nauczyć, a nie wszystkich sześciu równomiernie tylko dlatego, że teoretycznie istnieją.

Czego się więc warto uczyć?

• czasowników, zwłaszcza tych najczęściej używanych
  
• czasu teraźniejszego i przeszłego złożonego (Perfekt)
  
• przyimków
• rodzaju rzeczowników
• prawidłowego stosowania przypadków
  
• popularnych powszednich zwrotów i wyrażeń
• kilkuset lub kilku tysięcy (w zależności od Twojej ambicji i Twoich potrzeb) najczęściej używanych wyrazów w języku niemieckim w ogóle
• słownictwa z dziedziny, która akurat dla Ciebie z jakichś powodów jest ważna